Laatste beursdag voor Picanol.
't is plezant geweest.
Ik ben nog wel een beetje benieuwd naar de prijs die de aandeelhouders na vandaag gaan krijgen van de consignatiekas.
En nu maar hopen dat Picanol het uitstekend doet als Machines & Technologies van Tessenderlo. De bouw van het nieuwe HQ vordert alleszins goed.
Er doen heel wat verhaaljes de ronde over waarom een fusie van Picanol met Tessenderlo zo nodig was voor Tack.
Wie ooit met Tack erover gesproken heeft, weet dat zijn grootste zorg voor Picanol (en al zijn firma's) een zware recessie is met quasi nul bestellingen voor weefgetouwen.
Zoals in 2008/09 het geval was toen ze nog werkingsmiddelen hadden voor 14dagen. :cry:
Hij wil ten allen prijze vermijden dat hij in een dergelijke situatie terechtkomt en (opnieuw) vele mensen moet afdanken.
Dus vanaf dag 1 bij Picanol heeft hij eraan gewerkt om dat scenario te voorkomen, enerzijds door de zotte kosten van de familie Steverlynck (plus nog nen hoop vaste kosten) weg te snijden en te investeren in innovatie/productiviteit van de weefgetouwenproductie.
Anderzijds door de inkomstenstroom te diversifiëren: investeren in externe klanten voor PSI controls en voor Proferro.
Met succes.
En toen dat allemaal heel goed lukte en de cash tegen de plinten klotste, volgde de overname van de controlebelang van een zwaar mismanaged bedrijf met een totaal andere business cyclus: Tessenderlo (en later een poging bij Rieter).
Bij Tessenderlo vond hij geen familie in kastelen betaald door de firma en geen vet S&GA lijntje, maar wel totaal uitgemolken bedrijfs assets (voor de FR overheid - en voor zovele kortzichtige beleggers - telde uiteraard enkel het dividend).
Sommige afdelingen waren in onvoorstelbaar slechte toestand.
Om Tessenderlo weer gezond te maken, waren er dus andere dingen nodig: investering/capex in elk segment, geloof in eigen kunnen en verantwoordlijkheid (lees:alle consultants eruit), en verstandig cash beheer.
Enkele gelukjes waren er ook, T-Power & Naes: voor een ca. 50m cash uitgave kregen ze een nieuwe, bijna nooit gebruikte gascentrale met een stevig contract van RWE dat al de rest keurig afbetaalt (en nog veel meer ook).
De financial engineering in deze deal is zo geniaal gedurfd dat weinigen het begrijpen. Lucratief ook. Naes was een gevalletje buiten categorie.
Rieter dan, een Picanol "pré Tack" basket case. Hopeloos wanbeleid door een zwitserse oude herenclub waarmee het niet fijn kersen eten is.
Ultra-cyclisch bedrijf, de strukturele vaste CHF kosten zijn zoveel te hoog dat zelfs in een normaal jaar er tafelzilver moet worden verkocht om boven water te blijven.
Hoewel de weg ernaartoe totaal verschilt van die bij Picanol, is Tessenderlo vandaag ook een gediversifieerde cash machine. Na de fusie nog meer, natuurlijk. Het enige constante is dat de firma's bestuurd worden vanuit de cash flow en vanuit het besef dat ze in de eerste plaats ten dienste staan van de klant.
Niet ten dienste van een fout MBA concept of van een kortzichtige dividend belegger die naar z'n tenen kijkt ipv naar de horizon.
Na vele jaren zijn die verschillende cash flows nu samengekomen in 1 bedrijf.
Gebundelde fire power.
Fasten your seatbelt.
't is plezant geweest.
Ik ben nog wel een beetje benieuwd naar de prijs die de aandeelhouders na vandaag gaan krijgen van de consignatiekas.
En nu maar hopen dat Picanol het uitstekend doet als Machines & Technologies van Tessenderlo. De bouw van het nieuwe HQ vordert alleszins goed.
Er doen heel wat verhaaljes de ronde over waarom een fusie van Picanol met Tessenderlo zo nodig was voor Tack.
Wie ooit met Tack erover gesproken heeft, weet dat zijn grootste zorg voor Picanol (en al zijn firma's) een zware recessie is met quasi nul bestellingen voor weefgetouwen.
Zoals in 2008/09 het geval was toen ze nog werkingsmiddelen hadden voor 14dagen. :cry:
Hij wil ten allen prijze vermijden dat hij in een dergelijke situatie terechtkomt en (opnieuw) vele mensen moet afdanken.
Dus vanaf dag 1 bij Picanol heeft hij eraan gewerkt om dat scenario te voorkomen, enerzijds door de zotte kosten van de familie Steverlynck (plus nog nen hoop vaste kosten) weg te snijden en te investeren in innovatie/productiviteit van de weefgetouwenproductie.
Anderzijds door de inkomstenstroom te diversifiëren: investeren in externe klanten voor PSI controls en voor Proferro.
Met succes.
En toen dat allemaal heel goed lukte en de cash tegen de plinten klotste, volgde de overname van de controlebelang van een zwaar mismanaged bedrijf met een totaal andere business cyclus: Tessenderlo (en later een poging bij Rieter).
Bij Tessenderlo vond hij geen familie in kastelen betaald door de firma en geen vet S&GA lijntje, maar wel totaal uitgemolken bedrijfs assets (voor de FR overheid - en voor zovele kortzichtige beleggers - telde uiteraard enkel het dividend).
Sommige afdelingen waren in onvoorstelbaar slechte toestand.
Om Tessenderlo weer gezond te maken, waren er dus andere dingen nodig: investering/capex in elk segment, geloof in eigen kunnen en verantwoordlijkheid (lees:alle consultants eruit), en verstandig cash beheer.
Enkele gelukjes waren er ook, T-Power & Naes: voor een ca. 50m cash uitgave kregen ze een nieuwe, bijna nooit gebruikte gascentrale met een stevig contract van RWE dat al de rest keurig afbetaalt (en nog veel meer ook).
De financial engineering in deze deal is zo geniaal gedurfd dat weinigen het begrijpen. Lucratief ook. Naes was een gevalletje buiten categorie.
Rieter dan, een Picanol "pré Tack" basket case. Hopeloos wanbeleid door een zwitserse oude herenclub waarmee het niet fijn kersen eten is.
Ultra-cyclisch bedrijf, de strukturele vaste CHF kosten zijn zoveel te hoog dat zelfs in een normaal jaar er tafelzilver moet worden verkocht om boven water te blijven.
Hoewel de weg ernaartoe totaal verschilt van die bij Picanol, is Tessenderlo vandaag ook een gediversifieerde cash machine. Na de fusie nog meer, natuurlijk. Het enige constante is dat de firma's bestuurd worden vanuit de cash flow en vanuit het besef dat ze in de eerste plaats ten dienste staan van de klant.
Niet ten dienste van een fout MBA concept of van een kortzichtige dividend belegger die naar z'n tenen kijkt ipv naar de horizon.
Na vele jaren zijn die verschillende cash flows nu samengekomen in 1 bedrijf.
Gebundelde fire power.
Fasten your seatbelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten