Tante SIL

Ze was eigenlijk al enige jaren op de achtergrond aanwezig, maar ineens denk ik eraan:  tante Sil is definitief bij ons ingetrokken. 

Sil is de beste "room mate" die je je kan voorstellen: 

- ze heeft geen vierkante mm ruimte nodig

- ze heeft geen voedsel of drank nodig

- ze zaagt niet. Sterker nog, ze stelt nooit eisen, kost niks

- voor de buitenwereld totaal onzichtbaar (deugt helaas niet als statussymbool)

- Sil heeft geen tijd voor te slapen of te eten want ze werkt dag en nacht. En hard. Pauze staat niet in haar woordenboek.

- Sil krijgt voor haar werk ondertussen een mooi loon, en ze betaalt daar nauwelijks belastingen op. Ze is bovendien bereid al haar loon aan ons af te staan - indien gewenst. 

- Sil heeft geen zakgeld nodig, integendeel, ze geeft ons omgerekend dagelijks wat euro's zakgeld.  Helaas moet ze daar wat bronbelastingen op betalen. 

- Hetgene de buitenwereld wat stoort aan Sil (ons zal het worst weze) is dat ze voor een manisch-depressieve werkgever werkt. Een onvoorspelbaar type, soms waardeert ie zijn werkneemster Sil euforisch hoog, soms is hij zo depri dat hij denkt dat Sil een waardeloze post is. Wij compenseren dat door Sil een extra centje toe te schuiven in de depri periodes. Dan kan Sil weer met opgeheven hoofd en rechte rug aan het werk. 

- Mochten we SiL beu zijn, we kunnen haar meteen voor een efficiente marktprijs transfereren. Met propere handen. 

- Wij zijn echter uiterst tevreden met haar.  We vinden dat zijn levenslang moet bijleren, en al wat ze verdient, mag ze in zichzelf herinvesteren. Ook het zakgeld dat ze ons - Sil is best koppig - blijft proberen te geven. 

We hopen dat tante SIL nog vele jaren bij ons moge blijven. 

Too much of a good thing can be wonderful (Mae West).