haarbaalder

Zo,  2018 zal niet als mijn lievelingsjaar de geschiedenis ingaan, maar sinds begin dit jaar zijn m'n imaginaire doelstellingen wel veel dichterbij gekomen.

Mijn doelstelling is $xxxxx per jaar aan "look through earnings" te verwerven  (waarbij look through earnings gedefinieerd zijn als "echte" (lees:cash) earnings minus de geldende tax die je moet betalen om die earnings op je rekening te krijgen. Als vuistregel hanteer ik 2/3 van de gerapporteerde earnings).  

 

Ten eerste heb ik heel wat aandelen goedkoper kunnen oppikken dan verhoopt,  met als bonus dat men ze vandaag de dag nog wat goeiekoper krijgt op de zogezegd efficiente markt, dus 2019 lijkt alvast erg beloftevol. 

Ten tweede denk ik dat de earnings van de bedrijven in de port nog een stevige groei marge hebben.  (wordt vervolgd)

Ten derde heb ik de structurele kosten wat kunnen drukken door te verhuizen.  Energiezuiniger, en we doen het nu met 1 voertuig minder. De juniors kunnen al hun vrije tijds activiteiten te voet (!) bereiken.  Hetgeen ook mij heel wat quality time oplevert - geen taxi meer spelen,... 

Ten vierde heb ik nu het schoonste woon-werk traject per fiets: ca. 16km, waarvan 13,5km fietsweg door bos of langs een rivier of beide. 

  

Wat tegenzat was de "short fatigue".   de verzekering van de port met put opties maakt ne mens moedeloos. 

 Op 7 jaar tijd hebben mijn puts altegader misschien 5 ( markt-) uur  lang ATM gestaan.  Met als zout in de open wonde dat ze net ITM komen een beursdag nadat ze afliepen (SPX 2400 Puts  21/12 en de gebeurtenissen op 24.12.)  

Eigen schuld, dikke bult natuurlijk, door de fatigue had ik ze niet doorgerold (met hogere strike) toen de SPX z'n jongste topkoers haalde.  Da's een dure "mistake by omission" gebleken. 

Tja, achteraf weet ik het ook allemaal veel beter.